باد آورده را باد میبرد،…. اما …. تو که با پای خودت آمده بودی!
***********************************
شنیده بودم دارم به اشتباه جای (( تو )) ی صمیمانه را با (( شما )) ی مودبانه عوض میکنم، به زبان گفتم چقدر شما زیبا هستید، ولی در دل گفتم چقدر تو را دوست دارم
***********************************
درخت را به نام برگ، بهار را به نام گل، ستاره را به نام نور، کوه را به نام سنگ، دل شکفته ی مرا به نام عشق، عشق را به نام درد، مرا…. به نام کوچکم صدا بزن …..
***********************************
دست هایم مال تو، بودنت را به من قرض میدهی؟
***********************************
بگذار در قشنگترین اشتباه من، آتش بگیرد از تو دل سر براه من، روزی مگر خود تو دچارم نکرده ای؟، از چاله در بیا که بیفتی به چاه من
***********************************
وقتی عشقت تنهات گذاشت، نگران خودت نباش که بدون اون چیکار میکنی، شرمنده ی دلت باش که بهت اعتماد کرد!
***********************************
کاش میشد عشق را آغاز کرد، با هزاران گل یاس ناز کرد، کاش میشد شیشه ی غم را شکست دل به دست آورد، نه اینکه دل شکست
عشق من، با تو نگاهم زیباست / ابرهای تیره ی غم رسواست / شعر و غزل بهانه اند که بگویم / آری، بی تو این دل تنهاست
***********************************
ز روزی که یکی دلم را برده / تب دارم مثل طفل سرما خورده / گفتارم شعر، شعرهایم هذیان / دکتر جان، بنده زنده ام یا مرده؟
***********************************
دلتنگ تو امروز شدم تا فردا / فردا شد و باز هم تو گفتی فردا / امروز دلم مانده و یک دنیا حرف / یک هیچ به نفع دل تو تا فردا
گل نازم